Najpoważniejszym zagrożeniem w transporcie są wypadki, przy czym zróżnicowanie pomiędzy różnymi rodzajami transportu jest znaczne. Największe zagrożenie
stanowi masowa motoryzacja. Nie jest to wyłącznie problem braku autostrad, na których statystycznie jest mniej wypadków lecz istotnej cechy ruchu
samochodowego, który stanowi najpoważniejsze zagrożenie zdrowia i życia. W przeciętnym roku transport drogowy zabija na świecie 250 000 – 500 000 osób i
pozostawia kilka milionów rannych. W Polsce wskaźniki zagrożenia są 3 – 4
krotnie większe niż w krajach Unii Europejskiej. W Polsce corocznie ginie na
drogach kilka tysięcy osób (w 1998 roku 7080 zabitych) a rannymi pozostaje
kilkadziesiąt tysięcy osób (w 1998 roku 77.560). Szacunkowe straty z powodu
przedwczesnych zgonów, inwalidztwa i absencji chorobowej liczone w wielkości
niewytworzonego dochodu narodowego przewyższają wielkość wydatków budżetu na
opiekę zdrowotną i pomoc społeczną. Do tych strat należy również doliczyć koszty
leczenia, zasiłków chorobowych, rodzinnych i koszty pogrzebu. Ogólne straty
finansowe w Polsce spowodowane wypadkami i kolizjami drogowymi szacowano w 1998
r. na 30 mld PLN. . W krajach OECD szacuje się koszty wypadków na 2% PNB, a w
kwotach bezwzględnych, np. Holandii – 6 ml guldenów rocznie .

D.Teufel porównał między sobą zagrożenie jakie powodują przez wypadki różne środki
transportu. Okazuje się, że samochód osobowy jest 30 – krotnie bardziej
niebezpieczny niż kolej i 10 – krotnie bardziej niebezpieczny niż autobus.
Wskaźniki dla ruchu towarowego w ilości zranionych na miliard tonokilometrów są
następujące: kolej – 10, samochody ciężarowe – 248. W Polsce wskaźniki zabitych
na 100 milionów pasażerokilometrów + tonokilometrów wynoszą: 0,76 – w przypadku
kolei, 45,6 – w przypadku transportu drogowego. Wskaźniki zabitych + rannych na
100 milionów pasażerokilometrów + tonokilometrów wynoszą: 3,3 – w przypadku
kolei, 423 – w przypadku transportu drogowego.

CYTAT ZA “Alternatywna polityka transportu w Polsce wg zasad ekorozwoju, 1999”